Toen hij jong was en nog werken kon,
begon hij aan de aardse bouw,
model voor heel de wereld,
klimmend als de morgenzon
en ’s middags pronkend als een pauw,
de avond lang een stoere kerel.

Wevend aan het kapitale kleed
dat hij de wereld had beloofd,
begon het groot verkwisten,
maar de zon scheen hemelsbreed,
in zijn imago werd geloofd,
want niemand die zijn kleren miste.

Nu hij oud wordt, is hij naakt
met voor ’t geslacht een bol krediet
om liefde te bedrijven,
maar het kleed dat is gemaakt,
past vrouwen van de wereld niet,
zij lopen door met mooie lijven.

* Frantisek Kupka (1871-1957),
een Tsjechoslowaakse schilder,
wordt beschouwd als wegbereider
van de abstracte kunst. 

Die morgen brak de zon weer door
het wolkendek terwijl de branding zong
van ’t is voorbij,
een dubbelzinnig lied voor koor
– de nacht is dood, de dag nog jong –
maar solo schreeuwde zij.

De nacht was lang geweest, de dag
begon met hoop totdat het wrak brak door
de dageraad,
het schip dat zij al eerder zag
– de fluistering dichtbij haar oor –
het wordt een goede vaart.

Voor ’t ruisen doof, door ’t zonlicht blind,
de beelden golfden op de oceaan,
zij zag noch hoorde ’t schreeuwend kind.

Zij zag hem naakt terwijl de maan
nog scheen, zijn rug bizar in ’t volle licht,
’t gezicht voorbij
de hoop op nog eens naast haar staan
– zijn blik alleen op haar gericht –
mijn oor en oog ben jij.

* Jens Ferdinand Willumsen (1863-1958)
Schilderij ‘Na de storm’

** Nestor Martin Ferdinand de la Torre (1887-1939)
werd geboren in Las Palmas op de Canarische Eilanden.
Schilderij ‘De nacht’