augustus 26, 2024
Hy kleuret yn de griene wrâld
syn stal opfallend rôze
en fynt hy mei der wêze,
ek al krijt er minder loas.
Hy stribbe sels syn frijheid nei
allinnich tusken ’t grien,
hy mocht der earst net wêze,
mar hat rôze syn mantsje stien.
Syn pine is noch lang net oer,
want donkergrien lit him
noch altyd minder wêze,
dochs begjint er oan syn klim.
augustus 19, 2024
Wêr’t it hinne rint of driuwt,
gjinien kin sizze hoe’t it komt,
de takomst lit neat witte
oer wat op it minskdom takomt,
wêr’t men weikomt, is te mjitten.
Wolken is gjin mjitten oan,
feroarje fluch, fan tel oant tel,
ferbyldzje sa de minske,
dy’t dynamysk troch it libben
rint, gjin weet noch hat fan moarn.
Driuw net mei de wolken mei,
dy’t meisleept wurde troch de wyn,
oplosse yn de sinne;
wat de minske takomt, nimt er
mei, de takomst is te winnen.