juli 7, 2024
fan ûnbekend*
Daniël
Daniël gie wer nei Arioch,
dy’t him hastich nei de kening brocht
foar útlis oer de ûnbekende dream
om sa te sparjen alle wizen
dy’t de dream net brochten oan it ljocht.
Doe joech Daniël de foarst beskie
dat net hy, mar God it riedsel wist.
Hy makke ek de útlis iepenbier
om op wat komme soe te wizen:
‘Wit, o kening, dat gjinien dit mist:
Grut wie ’t byld dat jo foar eagen kaam:
goud de holle, sulver ’t liif, dêrnei
kaam koper, izer ûnder, mar sjedêr:
de fuotten wiene ek fan izer,
lykwols mongen mei de weake tichelklaai.
Sûnder hannen skuorde los in stien,
dy’t it hiele byld oan diggels sloech,
o kening, sa is ’t yn jo dream krekt gien.’
* Yllustraasje ‘It byld’
juli 1, 2024
Sjoch my hjir yn it neaken stean,
se ha myn hannen amputearre,
de kleuren giene my doe op en ôf,
sadat ik amper kleur mear ha,
ik sil it noch bestjerre.
Al jierren sjoch ik út op hout
dat út myn maat ta latten seage
is, wat miskien myn lot ek wêze sil,
myn beide earmen stek ik op,
ik wurd troch wanhoop pleage.
Wanhoopje net, sjoch achter dy,
ik bôgje my oer dyn slim lijen,
myn kleuren bringe dy in sprankje hoop
dat yn de simmer grien dy klaait,
dan silst wer hannen krije.