september 21, 2023
fan Francisco de Goya*
Wês net dysels yn it bestean,
draach hege hoed, set dyn gesicht
as wiest grimmitich op ’e wrâld
fan kening, adel, klearus,
dus lit dy samar gean.
Draach wol in swurd, mar mij geweld,
want dyn bestean is hjir mar koart,
dus fier frijmoedich karnaval,
wês kening, adel, klearus…
hast al oant trije teld?
Fan ien oant trije is mar koart,
prioriteit hat gjin geduld
asto dy gean litst as in oar;
foar kening, adel, klearus
moat alles sa’t it moat.
Dus stek gerêst dyn hân mar út,
do kenst har net, bist net dysels,
dyn eigen swurd wurdt no ek grut,
sy lit it wol gewurde,
dus nim har as dyn bút.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Gjinien ken elkoar’
Print 6 út ’e searje ‘Los Caprichos’
september 14, 2023
fan Frans van Mieris*
It gie net fierder sûnder snijen,
nettsjinsteande dat hy fierder seach
as ’t boek dat him yn de besnijing hie,
yn skrift in spegel fan ’t hielal,
dêr hie it mei te krijen.
Hy kriich al ier each foar de ierde,
dy’t syn draai fûn yn it universum,
foar wittenskippers al in iepen boek
mei eigen ierde as planeet,
mar fierder moast men riede.
As wittenskipper woe hy fierder,
fan de iene nei de oare stjer,
wol wittend mei in brein dat flymjend skerp
bleau, want oars kaam syn ear yn need,
hy wurke as in siedder…
… dy’t wurden struide oer de ierde
foar kollega’s yn de wittenskip,
mar fierder moast hy mei syn each en brein
skerp bliuwe, ek syn guozzefear
op tiid it mes oanbiede.
* Frans van Mieris (1635-1681)
Skilderij ‘Alde man dy’t syn pinne snijt’