augustus 24, 2023
fan Hobbe Smits*
De heup as heuvel nei it boarst,
ferburgen noch de ljisken,
hoewol’t it kleed trochskinend is;
fersierd mei al har goud
is sy ien fan de odalisken.
Sy joech har del, wat moast sy oars
as op har beurt lang wachtsje,
omdat sy foar him tsjinje moat
as seksslavin, hy sil
har inkeld om it lichem achtsje.
De geast joech har noch wol it sein
om sels te ûndernimmen,
mar hat sy dêrfoar noch de wil?
Sy leit har del by wat
fertroud is, lit him op har klimme.
* Hobbe Smits (1862-1942)
Skilderij ‘Odalisk’
augustus 17, 2023
fan Anton Mauve*
Allinnich op ’e wrâld,
hjir sûnder heit en feint,
sy moast it fan him leare,
want soannen hie er net,
sy wie noch jong en hy te âld.
Dus moat sy it wol dwaan,
allinnich derfoar stean
en wylde bisten keare;
Jehannes is der net,
sy woe hy soe syn slach hjoed slaan.
Har selskip is de hûn,
dy slacht by ûnrie oan
en wisket by de keppel
lâns, mar hy is der net
dy’t juster om har hinne rûn…
… as hoeder fan ien skiep,
sa kaam it op har oer
doe’t hy sloech mei syn kneppel
de keutels útinoar,
wol stom dat hy de kâns net griep.
* Anton Mauve (1838-1888)
Skilderij ‘De hoederin’