maart 3, 2024
fan Marc Chagall*
Wannear’t it meunster spuit mei fjoer
nei’t hy as satan gromme hat
dat hiel it doarp de hel yngiet,
dan wurdt it read foar eagen.
De hoanne kraait de wenten oer
alarm, de ko balt hymjend mei,
de geit dy’t as ferstive stiet,
hat ek it read foar eagen.
Wat kinne âlders mei har bern
oars as it hûs út flechtsje nei
in plak fier oer de fierste grins
mei wer it grien foar eagen.
Wa’t net in bern ferlieze kin,
wês moedich, nim it risiko,
fermoardzje him dy’t is gjin mins,
stek út syn reade eagen.
Gjin meunster spuit dan mear mei fjoer
wannear’t de held net wachte hat,
mar yngie tsjin wa’t gromjend stie
mei satans swarte eagen.
* Marc Chagall (1897-1985)
Skilderij ‘It brânende doarp’
februari 29, 2024
fan Alexandre Isidore Leroy de Barde*
Se stoarje ús ferwitend oan:
wat ha jim nei de dea úthelle
mei ús mage, lever en ús fleis,
wy binne net deselden bleaun,
jim ha ús libben stellen.
By libben songen sy op toan
in fleurich liet om te fertellen
dat sy wiene ’t leafste ûnderweis;
de sinne wie har bêste freon…
ha wy dy har ûntstellen?
Sy binne dochs natuerlik stoarn
of hat it minskdom harren fongen?
Dêrmei kaam in ein oan harren reis,
doe binne se yn kastkes treaun…
ha wy in rouliet songen?
* Alexandre Isidore Leroy de Barde (1777-1828)
Skilderij ‘Opsette fûgels’