Dêr hast him, wier it is gjin oar
as Willem Frederik fan jong Oranje,
noch mar sechtjin yn in wrâld
fan blanke pruken, wite franje,
om syn smelle skouders ’t blau ‘du corps’.

De brune eagen litte ’t sjen:
reboelje om it hûs fan âld Oranje,
op ‘e flecht foar patriot
en ’t blanke libben sûnder franje…
giet foar him it heechste amt ferlern?

Hy sjocht noch net de Frânske tiid,
de flecht oer see en achttjin jier ferballe,
wachtsjend op ‘e lêste slach
fan wit hoefolle deaden falle,
syn memento mori nei de striid.

It tinken duorret noait sa lang,
de skouders breed, de hannen út ‘e mouwe,
want der komt in nije tiid
foar Willem om wer op te bouwen
nei it heechste: keninklik fan rang.

* J.F.A. Tischbein (1750-1812)
krige syn oplieding yn Parys en Italië.
Yn 1788 makke er njoggen pastels
fan de Oranjes.