september 15, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
As jonge dreamde hy oer see,
omdat de fierte oan him loek,
mar dreamen brochten him net fier,
dus tichterby skreau hy in boek.
Fierhinne gie it oer himsels:
fereale wie er op in faam,
har hert stie net foar him yn ’t kier,
sadat it boek it foartou naam.
It loek him yn de dream werom
en dêryn fûn er in idoal,
de keunst joech oan it libben sier,
syn wurden waarden ta symboal.
Sa waard ferneamd Alain-Fournier,
mar fier brocht hy it fierder net:
as luitenant stoar hy al ier,
gjin boek hat him it libben ret.
* Foto ‘Alain-Fournier’
** Foto ‘Grêf fan Alain-Fournier’
september 8, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Syn begjin lei heech yn Denemarken,
Willem wie syn namme, twadde prins,
in lytse kâns mar op ’e troan,
sa wie no ienkear de tradysje…
oant de Gryk ferlei de grins.
Willem hat nei de Hellenen harke,
waard noch foar syn tweintichste har foarst
en reizge fjouwer jier troch ’t lân,
sa learde George*** syn minsken kennen,
hat har fan ’t ferlies ferlost.
Altyd minder as de Ottomanen
fielden Griken har al iuwenlang
as wie har eigen skiednis stoarn,
mar ûnder George kriich it ferlerne
wer in kâns, de Turk waard bang.
Stêden kamen ûnder Grykske fanen,
wapperjend foar George, de kening dy’t
regearre hie mei sûn ferstân;
syn ein lei bûten de tradysje:
moard troch immen sûnder spyt.
* Foto ‘Jonge kening George I’
** Foto ‘Alde kening Geoerge I’
*** Prins Willem waard kening George