september 8, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Syn begjin lei heech yn Denemarken,
Willem wie syn namme, twadde prins,
in lytse kâns mar op ’e troan,
sa wie no ienkear de tradysje…
oant de Gryk ferlei de grins.
Willem hat nei de Hellenen harke,
waard noch foar syn tweintichste har foarst
en reizge fjouwer jier troch ’t lân,
sa learde George*** syn minsken kennen,
hat har fan ’t ferlies ferlost.
Altyd minder as de Ottomanen
fielden Griken har al iuwenlang
as wie har eigen skiednis stoarn,
mar ûnder George kriich it ferlerne
wer in kâns, de Turk waard bang.
Stêden kamen ûnder Grykske fanen,
wapperjend foar George, de kening dy’t
regearre hie mei sûn ferstân;
syn ein lei bûten de tradysje:
moard troch immen sûnder spyt.
* Foto ‘Jonge kening George I’
** Foto ‘Alde kening Geoerge I’
*** Prins Willem waard kening George
september 1, 2019
fan ûnbekend*
De sultan hie it foar it sizzen
yn it Midden-Easten, ’t ryk
fan Ottomaanske moslims
lei yn de midden fan de wrâld…
Mohammed hie gelyk…
… dat Allah ’t ivich foar it sizzen
hie en dus de sultan ek
oer Ottomaanske moslims
en as it slagge oer de wrâld,
in grins wie him te gek.
Mar net foar lytsmacht Bulgarije,
dy’t oer ginzen hinne gie
om dy opnij te lûken;
de sultan rôp doe Allah oan,
dy’t net te sprekken wie.
Uteinlik moast de sultan swije,
wylst de Balkan song it liet
fan frijheid, dat wer stûke
doe’t klonk de skrille oarlochstoan
yn ’t folle grinsgebiet.
* Foto ‘Soldaten yn opmars’