Archive for the Keunst category

It is net by him boppe kommen
doe’t er beide oanbrocht op it doek,
hy hie foar eagen ’t ledikant,
in kistke mei in wite doek
en op ‘e wand behang mei blommen.

Sy socht yn ’t laad fan de kommoade,
mar dat wie fansels mar flauwe kul,
hy kaam deryn, grimmitich want
sy hiene heech oprinnend spul,
ynwindich koed er har wol smoare.

Der kaam lykwols by oaren boppe
’t driigjend klikken fan de kaai yn ’t slot
en spieren oant it uterst spand,
begrutsjen om har kommend lot,
want kin in tichte kiel noch roppe?

Noch brânt de pit fel fan de lampe
en leit op bêd de strakke sprei,
de driging komt net fan dy kant,
want tsjin de doar stiet dûbeld hy
te sjen hoe’t har de lea ferkrampe.

* Edgar Degas (1834-1917)
wie in Frânske tekener en skilder
dy’t de boargers en artysten
fan Parys skerp observearre
en werjoech sa’t se wiene.
Letter is de titel ‘Ferkrêfting’
oan dit skilderij jûn.

Se wiene mei elkoar ferbûn,
in bân dy’t har ta ienheid makke,
ien fan holle en fan hert,
sa hiene se ’t ultime fûn,
de frucht om happich oan te pakken,
want wa’t blyn is, sjocht it oare net.

Se sweefden boppe Edens grûn,
gjin libbensbeam koe har mear hâlde,
ien yn ’t iten fan de frucht
dy’t harren stadichoan ûntbûn,
himsels fermannichfâldige
yn in swarte romte sûnder lucht.

De herten skuorre útinoar,
de hollen, leechrûn, wurde skilen,
sinnen reitsje sûnder sin,
de beam is net mear romte foar
om’t rûnten troch de romte sile,
mar der bliuwt hâldfêst fan krún oant kin.

* M.C. Escher: ‘Bysûndere tinkbylden
kin men allinnich fetsje,
as der in ôfbylding fan makke wurdt.’