Archive for the Keunst category

Rûk de kleuren fan de grienmerk,
rapen, prei en selderij,
de froukes mei in bleate hals
en hûnen, boartlik ien, de oare fals,
de fint dy’t miicht, twa muontsen yn in pij,
de kontekst libbensecht en stiensterk.

By it tichthûs wurdt hjoed slachte,
bargen, hynders en ek kij;
de messen fykje yn de hals,
it balten, skreauwen, flokken klinke fals;
de miger raast, syn woarstke komt derby,
omdat er op syn strieltsje langer wachte.

Op it poadium de sjonger
mei syn liet ek op papier:
in krimineel stiek yn de hals
fan ’t hoerke dat beskuldige him fals
fan stjitten as in dier, ’t wie stjerrend wier
en dêrnei hied er ek noch hynstehonger.

* Jan-Antoon Garemijn (1712-1799)
wie in Flaamske skilder,
dy’t syn hiele libben yn Brugge wenne.
Hy wie learaar oan en direkteur fan
de Akademy, wat him in protte opdrachten
fan de adel en de boargerij oplevere.

Se lizze breed oer ’t gea ferspraat,
de klinten yn de rêst en ’t wurk
fan folk, betûft op eigen mêd,
mar weidûkt ûnder ’t grauwe swurk
en fier fersmiten troch de stêd.

Want nei it stedsfolk rint gjin paad,
se folgje ’t spoar nei eigen grûn
foar ’t dollen fan it jirpelgat;
har libben is oan ’t lytse bûn
en ’t grutte hinget ôf fan ’t lot.

En hat it lot ta ’t grutte laat,
dan bûcht de rêch fan ’t frouljusspan
foar ’t dollen fan it jirpeltal;
it swurk, dêr is gjin sizzen fan,
mar ’t folk praat oer it skreppen wol.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
skildere yn syn begjinperioade
it boerefolk fan Drinte
yn donkere kleuren.