By ’t opgean fan de sinne,
in blauwe bui noch oan de kym,
lei ’t ierdryk der wyt hinne
en wachte op wat ieuwen lyn
begûn op hoare finne
fan Betlehem, in liet op rym.

Mar sjoch de skiep dêr rinnen
as hawwe dy oan snie it mier…

… de okse en de ezel,
de smûke stâl skeelt har gjin sier…

… en om der op te winnen
ha se dy stâl al wer te hier.

… troch stegen en strjitten
dy’t, nei de rjochten
fan keapsiik folk,
folslein ferlitten
lizze te wachtsjen
op ‘e stappen
fan man en ezel
en op ‘e ingelewolk,
mar as ’t begjint te drippen,
sipelt allinnich it skynsel
fan seilen en fokken
op it dek fan de skippen…

… en rûzje autobannen
oer ’t spegeljend asfalt
op wei nei it feest
fan ’t âlde ferhaal
yn elk syn taal.