januari 13, 2019
fan ûnbekend*
De tiid troch hat de iene minske
hearske oer de oare,
foar gjinien is dat hjoed nij;
is der dan noch neat feroare
sûnt de slavernij?
De boeren hiene wol har winsken,
mar wa soe dy hearre,
hearrich as sy wiene oan
de hear, de kear mislearre,
’t gie fan heit op soan.
De oarloch levere de slaven,
bút foar hege hearen,
profiteurs, net yn de striid,
mar feilich yn de haven,
hearskjend troch de tiid.
Gjin slaven mear by de Sinezen?**
Wa sil ’t ûnrjocht keare
fan systemen, âld of nij?
Foar hoeren en foar wezen
is ’t noch net foarby.
* Foto ‘Moderne slavernij’
** Yn 1910 waard yn Sina de slavernij ôfskaft
januari 6, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
‘Gjin kening langer op ’e troan!’
sa rôpen de Republikeinen,
dieden folgen nei de rop:
fermoarde waard foarst Karel,
ferjage waard syn twadde soan.
Mar achttjin wie Emanuel
doe’t adviseurs mei klam him seine:
‘Jou tenei it folk in stim!’
De soan tocht oan heit Karel,
gjin moard mear, ek net yn de sel.
Republikeinen woene ’t oars,
net langer foarst en tsjerke heine:
‘Fuort dermei, it near derop,
Emanuel nei Karel
dea, jou dy skobbejak gjin loas!’
De revolúsje briek fûl út:
twa skippen lieten bommen reine
op ’t paleis, it eage slim,
ek foar de soan fan Karel?
Hy flechte, waard gjin deade bút.
* Portret ‘Emanuel II’
** Yllustraasje fan it útroppen
fan de Portugeeske Republyk