april 26, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Oan dizze tafel hat er sitten,
yn it Russysk ryk de heechste baas,
oerfloedich wie de drank by ’t miel
mei út ’e Wolga kaviaar,
hy wie de twadde Nikolaas.
Hy hat net fan de earmoed witten,
op ’e tafel wetter by it brea,
oars krigen bern neat troch de kiel,
breameager rûnen sy gefaar,
har foarlân wie in iere dea.
Hy moast it lân wol achterlitte
yn de gaos fan in ommekear,
in revolúsje foar it folk,
dat wol fan kontradiksjes wist,
de kommunist wie mei him klear.
Op dizze stobbe hat er sitten,
yn de earen noch in sterk geraas
fan wat er seach as ’t folk syn tolk:
de kommunist dy’t mei in list
de krún naam fan tsaar Nikolaas.
* Foto ‘Paleiskeamer’
** Foto ‘Tsaar Nikolaas II’
april 19, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Al middenyn wrâldwiid in oarloch
waard djip neitocht oer in nij bestel
fan rjocht en frede
nei de ierdske hel.
De Joaden libben wrâldwiid, oeral
kaam men Sionisten striidber tsjin:
gjin rjocht gjin frede,
gjin bestean gjin sin.
De Britske Balfour seach nei ’t easten,
nei it wenplak fan it Palestynske folk:
gjin hûs gjin frede,
foar de Joaden tolk.
Doe kaam de Brit mei in ferklearring:
dûbel wurdt it Palestynske hûs,
it rjocht bringt frede,
romte by de rûs.
De eagen binne wrâldwiid rjochte
op twa folken op itselde plak:
gjin rjocht gjin frede,
gatten yn it dak.
* Foto ‘Arthur Balfour en syn ferklearring’
** Foto ‘Gaza’
