Archive for the Lyrysk Deiboek category

De lânkant út ‘e hichte wei,
mei beamteguod en reid,
lit sjen dat oer de lichte strykt
de hjerst, dy’t dêrop leit
de dize, dêr’t de kleur foar wykt,
in stielglâns as flewiel.

De lichte jout it echte byld,
it blau wjerspegelt noch
deselde beammen, mar net myld
fan maitiidsgrien; mei stiel
beslacht de hjerst no beam foar beam,
dat men de wierheid fielt.

Mattéüs, Markus, Lukas en Jehannes,
nominearre foar de priis
hoe’t de ferhâlding tusken God en man is,
wyt of swart of tinten griis;
twa sjuerys soene har dêrop beriede,
fan de tsjerke en fan God,
de earste hat der ieuwenlang op brieden,
krige oer de útslach mot
en dêrom binne harren wegen skieden.

Mattéüs, Markus, Lukas en Jehannes,
Tomas heart der ek noch by
en fierder elkenien fan wa’t de fan is
Skriuwer-oer-de-soan-en-My,
sa wie de twadde sjuery fan betinken,
op in oare wize wiis,
de útslach sil yn alle tiden klinke:
nominaasje is de priis,
sa’t likefolle himeltinten blinke.