Archive for the Lyrysk Deiboek category

Yn de maitiid kaam it boppe,
plat as ’t wetter fan de feart,
de simmerpracht wie noch ferstoppe,
hegerop yn lege steat.

Doe’t de wyn loek oan it wetter,
weagen brochten it beweech,
begûn it sels en efkes letter
kaam it griene seil omheech.

Mei de fleugel koe it pronkje,
’t giel stiek boppe winsken út,
it die fan alles foar in gonkje,
mar it joech gjin sier of sprút.

Doe betocht it lilk wer lizzend
in ferbreedzjende taktyk:
de sylpream soe de wedstriid misse,
rekke fêst yn blêd en slyk.

Yn de leafdessymfony
groeit it bern nei syn bestimming,
sjongt de libbensmelody
troch te jaan en yn it nimmen.
Op ‘e grins, folgroeid yn jierren,
klinkt syn kleare stim fan fierren.

As it libben leafde mist,
kin it bern gjin wize hâlde,
skril is ’t lûd as fan in bist,
’t wraakliet is foar âlde wrâlden.
Op ‘e grins, net mear te kearen,
klinkt syn skreau, wanhopich bearen.

Skilderijen fan de Finske skilder Akseli Gallen Kallela