oktober 3, 2024
fan Lovis Corinth*
As ridder fan ’t ferline
hold er ’t kulturele heech,
de wearden fan de foarfaars
glommen op it hurde stiel,
de takomst woe er sa beskine.
De takomst briek syn stielen
idealen mei de kriich
dy’t útbriek yn Europa,
wat him streekrjocht rekke yn
de siel, de wûne is nea hiele.
Dochs hold er fêst oan wearden
fan eartiids, heech de banier
om tsjin de takomst yn te
striden, spot waard as in spear
dy’t wanhoop yn it libben kearde.
* Lovis Corinth (1858-1925)
Skilderij ‘Selsportret yn harnas’
september 26, 2024
fan Winslow Homer*
Tusken harren is noch romte
lykas tusken moanne en de wrâld,
dêr’t sy al jierren yn ferkeare
mei wat minsken dwaande hâldt.
Sy dogge trou de plichten
oplein troch wa’t boppe harren stean,
dat binne meastal hege hearen
dy’t foar de matearje gean.
De oaren rinne taastend
yn it tsjuster, sykjend om elkoar,
sy kinne ’t needlot soms net keare,
komme elkoar wol op ’t spoar…
… nei ’t plak dêr’t weagen sjonge
oer it ljocht, folslein in oare wrâld
dêr’t dier en minske yn ferkeare,
hearen soargje foar behâld.
Tusken harren wurdt de romte
lytser, ljochtet op in nije tiid,
de moanne sil de sinne leare
dat it tsjuster net mear skiedt.
* Winslow Homer (1836-1910)
Skilderij ‘Moanneljocht’