Archive for the Keunst category

It pleatske lei ferskûle oan de feart
sa tusken tûken en de ierde;
dêr op ’t droege stie in lekke boat
om oan wa’t kaam yn hege need
in lij en feilich skûl te bieden.

Dy middei joech it winterwaar him bleat,
it snijde, doe briek troch de sinne;
mei feroare hiel it nearzich oard
op skildersdoek yn ’t ljochte kleed
sa’t keunstners dat goed werjaan kinne.

It boerefolk kaam bûten, wol by steat
de kjeld mei wollen klean te kearen;
mem stie mei de hannen yn de skoat,
wylst heit hie ’t skouspul daliks beet:
syn soan soe ’t iis gau útprobeare.

De boer syn hannen stiene net ferkeard,
de jonge kriich sa’n oplawibus
dat hy moast fluch nei de lekke boat;
sa kaam der earst in sêfte skeet,
doe waard de snie in brune gribus.

* Jan van de Cappelle (1626-1679),
dy’t himsels it skilderjen oanleard hie,
wie betûft yn winterlânskippen
en it werjaan fan de see.

’t Wie net de moanne op it paad
dy’t fierde nei Egypte,
mar wol joech yn neare nacht
syn ljocht, dat net Herodus’ skaad
ferburgen oer de stiennen wipte.

Dat Joazef seach wol achterom
nei ’t byld fan heil op ierde,
brocht troch ingels yn de nacht
en ’t leave soantsje yn de slom…
o God, dat wy net fan him skiede!

As hoedersjonges wjukken ha
en lykas ingels fleane,
rûzje sy it tsjuster yn,
sa gie it op ‘e takomst ta,
it nuodlik achterom wie nearne.

De moanne achter lei foar dea,
mar ’t libben ljocht beweegde,
skode stappend ’t tsjsuster yn
en foel de jonges op ‘e lea
dy’t songen fan God yn de hege.

Peter Paul Rubens (1577-1640)
waard berne yn Siegen (Dútslân)
en stoar yn Antwerpen.
Hy wie acht jier yn it bûtenlân
(Italië en Spanje) en wurke dêr
oan grutte opdrachten.