Myn namme seit it al,
ik ha wat mei in stien
en stean sels op it skilderij,
want stiennen spylje hjir in rol,
de boer hat dêryn dien.

Wa’t stiennen hat, is dom,
dat wit dochs elkenien,
mar sjoch, de boer koe der net by;
sa moat wat rjocht komt, earst mar krom
en dript der mannich trien.

Sekuer snijt de barbier
de stiennen ien foar ien
dy’t komme by de jonge wei;
it wyfke heint se wis… en wier,
de boer hat it trochstien.

Sa wier as ik Steen hjit,
ik ha wat mei dy boer
dy’t hjir sawat oan gruzels lei,
mar sa’t it laitsjend folk wol wit,
syn dommens is net oer.

* Jan Steen (1626-1679), berne yn Leiden,
wie in serieuze man, dy’t de minsken
skerp observearre en sa op doek werjoech
dat de karakters en gefoelens ôf te lêzen binne.