Archive for the Keunst category

Se fûn it foel net ta
om mem te wêzen fan de keizer,
in krús dat swier lei op har hert,
want wapens mijden keizers net,
ek Rome hearske sa.

Se slomme efkes wei,
de holle ticht by ’t iepen finster
wylst ingels kamen by har thús,
de hannen om it lichte krús,
’t wie midden op ‘e dei.

Se woe it sa net ha
en fleach troch ’t finster mei de ingels
oer Rome, bergen, see en lân,
doe seach se yn it reade sân
in gat op Golgota.

Se naam it pealgat mei
dêr’t beide ingels ’t krús yn planten
dat bloeide as har ljochtskyn hert
nêst Konstantijn syn kristenwet
dêr’t Rome goed fan sei.

* Paolo Veronese (1528-1588)
woe earst byldhouwer wurde,
mar hie letter yn Fenetië
in skildersatelier.
Hy waard yn syn tiid beskôge
as ien fan de belangrykste skilders.   

Hy gie syn wei troch it bestean,
in pylger ûnderweis nei ’t ljocht
om dêr syn lêst te bringen;
healwei sakken moed en klean
en hoe’t er mei himsels ek focht,
hy helle gjin oerwinning.

Earst kaam de Tiid as âlde man,
de hear fan moannen, hiel it jier,
dy’t noch syn lêst ferswierre;
hy rekke der mismoedich fan,
noch djipper sakke er en skier
wie ’t útsicht, klear waard ’t hjirre.

Want froulju kamen nei him ta,
dat hy it hegerop wer socht:
Geduld om mei te dragen,
Hope woe him sicht ta ha,
de kym dy’t kleure fan it ljocht,
hy seach hoe ’t it wer dage.

* Abraham Janssens (1575-1632)
wie in skilder út Antwerpen,
dy’t yn syn tiid like heech
yn oansjen wie as Rubens.