augustus 27, 2020
fan Joachim Beuckelaer*
Griente, fruchten, fleis en drank,
fazant, kalkoen en oan in trie
sjongfûgeltsjes dy’t nea wer sjonge,
yngrediïnten foar it miel,
de gasthear moast wol ta de ponge.
Nûge hat er grif in ploech
fan mear as tritich, want hy wie
ferneamd by âlden en by jongen,
naam oan it goede libben diel,
dêrby hie hy in rappe tonge.
Mar sjedêr, it is net wier,
de poarte rjochts lit trije sjen,
it binne Kristus en de gongers
nei Emmaüs, in lyts gehiel,
perfoarst gjin ploech fan dronken sjongers.
Fjouwer minsken, ynklusyf
de gasthear, oan it rynske miel,
se ha foar trije dagen iten,
dochs gie ’t oan tafel om de siel,
te flechtich om sa yn te biten.
* Joachim Beuckelaer (sirka 1533-1574)
Skilderij ‘Keukensêne mei Kristus
en de Emmaüsgongers’
augustus 21, 2020
fan Gustave Courbet*
It libben op en tusken rotsen
wie sa hurd as stien en stiel,
gjin grûn om op te rispjen,
de ienling kriich in skeamel diel.
Sa wie it libben al lang brutsen,
want de ienling wie as stien
sa hurd om net te fielen
wat wie ’t belang foar elkenien…
… oant ien begûn de rots te brekken
fan it eigen lyts belang,
’t houwiel wie om te hakjen,
de earste klap klonk oeren lang.
Doe kaam de twadde mei in hammer,
wylst er op ien knibbel lei,
koe hy noch lytser brekke,
it waarden stiennen foar de wei…
… nei elkenien yn de omjouwing,
want se joegen om elkoar
en oan elkoar in hammer,
dêr wie ’t in hechte mienskip foar.
* Gustave Courbet (1819-1877)
Skilderij ‘De stienbrekkers’