maart 25, 2024
As terreur de himel kleuret,
wurdt it swart foar ’t iene each
en streamt it oare fol en oer:
gefoelens weach nei weach.
As de see rint nei de brâning,
rôlje weagen wit hoe heech,
’t ientoanich rûzjen giet mar troch:
werhelling eaget dreech.
Eagen heine reade roazen,
leafde dy’t wat sizze wol,
hoewol’t de brâning rûzet troch:
werhelling easket tol.
As terreur de himel kleuret,
wit men dat it fjurjen telt,
dat leagen slacht de wierheid dea:
geweld telt op geweld.
maart 24, 2024
fan ûnbekend*
Fan it iene nei it oare plak,
sa reizget men oeral oer ’t spoar
om feilich oan te kommen,
mar yn Birma kaam it spoarfolk om,
dêr wie it twangwurk foar.
Stiel woech foar it finzen folk te swier
om elke dei foar fol te gean,
faak mei in lege mage,
fiifensantich stoaren op ien dei,
de dea wie harren lean.
Fan it iene nei it oare plak,
sa reizge mannich offisier
om syn gerak te krijen,
feestlik wie de iepening fan ’t spoar
mei hoeren foar fertier.
* Foto ‘Wurkje oan de Birma-spoarwei’