mei 3, 2024
fan ûnbekend*
It folk fan Azenhas do Mar
wist wis wol wêr’t it bouwe koe:
heech op ’e rots tichtby it wetter,
mei útsicht op ’e oseaan,
it wie in boppeslach.
Dêrboppe waarden molen boud,
dêr’t wyn de wjukken draaie liet,
mar boppedat it sâlte wetter,
dat krêft hie om dy slach te slaan
foar Azenhas do Mar.
De namme ‘Azenhas do Mar’
is ‘Wettermolen fan de see’,
mei wyn en wetter kin ’t net better
sa’n namme oan de stêd te jaan,
al wer in boppeslach.
* Foto ‘Azenhas do Mar’
april 26, 2024
fan ûnbekend*
Wolkom, freugde fan de wrâld,
haadljocht oer de stjerren**,
net allinnich yn it Fryske gea,
mar ek op see by Lanikai
tusken Moku Nui en Moku Iki
riisto op, bringst waarmte mei.
Twilling, rotsen, tige âld,
mar noch net op stjerren
nei al dea, bliuw wachters foar it strân
fan ’t ivich libjend Lanikai,
rop de sinne dei nei dei it wolkom
ta, hy bringt de freugde mei.
Fûgels fan it wiete sâlt,
skodzje op jim fearren
yn de moarntiid op ’e keale rots
en flean dan earst nei Lanikai,
sjoch de sinne tusken beide wachters
rizen: ‘Wolkom dizze dei!’
* Foto ‘Moku Nui en Moku Iki, Hawaii’
** Sitaat fan Gysbert Japicx