december 21, 2024
fan ûnbekend*
Bellagio,
de pearel fan de Komomar
hat blonken troch de iuwen hinne,
suver like helder as de sinne.
Bellagio,
Romeinen makken al de kar
om oer de Komomar te farren,
’t mocht de riken yn dit gea wol barre.
Bellagio,
it fraaie plak foar him en har
dy’t libje mei ferneamde nammen,
foar har rykdom ha sy har nea skamme.
Bellagio,
plak tusken berch en Komomar,
dêr’t oeral folop pearels blinke…
wa soe dan oer’ t wetterpeil neitinke?
Foto ‘Bellagio oan de Komomar yn Italië’
december 7, 2024
fan ûnbekend*
Mei alle winen gie hy mei
om elke dei syn wurk te dwaan:
de wjukken draaiden yn it rûn
om weet en mais te meallen;
wyt-swart gie hy troch de tiid,
want nei in ljochte perioade
koe hy net syn slach mear slaan.
Hy gie net mei in stoarmstjit mei,
mar krekt oarsom: syn wjukken naam
de twirre mei, net yn it rûn,
te fier om noch te meallen;
nimmen seach mear nei him om,
hy rekke yn ferfal, de moade
frege om in kreaze faam.
Uteinlik hat de nostalgy
foar Pitstone Mill de trochslach jûn,
de wjukken draaie wer yn ’t rûn,
dêrmei kin hy fertelle
dat it libben is swart-wyt,
it tsjuster folget op it deiljocht,
nei ferfal is hy wer sûn.
* Foto ‘Pitstone Mill yn Buckinghimshire, Ingelân’