mei 26, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Yn Skotlân waard er berne,
jonkje ûnder wurkers, sljocht en rjocht,
de earmoed wie syn diel,
hy foer al dreamend nei Amearika,
de werklikheid moast wenne.
Earst wiene ’t telegrammen
dy’t er rûnom nei de minsken brocht,
de opgong waard syn diel:
in dream fan stiel, dy woed er libjend ha…
Carnegie wie syn namme.
Mei stiel gjin oarloch fiere,
mar oan frede bouwe, wie syn doel:
’t paleis kaam yn De Haach;
it kapitaal út stiel liet dreamen ta:
de wrâld nei frede liede.
De frede wurdt net berne
út ’e oarlochsmem, dy’t gjin gefoel
hat foar in lêste fraach:
sil Noard-Koréa of Amearika
noch stielhurd ’t rjocht ûntkenne?
* Foto ‘Andrew Carnegie’
** Foto ‘It Fredespaleis’
mei 19, 2019
fan ûnbekend*
Wêrom mei in hynder drave?
Ien pk is út ’e tiid
en rekket gau al út ’e liken…
smyt in racewein yn de striid.
Ray Harroun sil it wol meitsje,
stekt yn motors al syn tiid
en jaget oer noch lege diken,
syn pk’s ha plenty piid.
Lit de brims** mar folop gûnzje,
Indy*** stekt syn nekke út,
gjin deaden falle, sa docht bliken,
Ray racet rikjend nei de bút.
‘Wasp’stekt earfol nei de hichte
sûnder help fan in monteur,
gjin hymjend gapjen nei de siken,
’t giele bistke fljocht mei fleur.
* Foto ‘Ray Harroun foar de tribune’
** Brims/wesp wie de namme
fan de raewein fan Ray Harroun
*** Indianapolis 500 race