Archive for the Lyrysk Deiboek category

Hoe krigen se de gong deryn,
dat Lemsters út ‘e skroeven rekken,
toeters balten, klokken letten?
Sile, blinder, batse oan de wyn,
al is it tusken skippersfletten.

De slepers fan in ieu ferlyn
ha fluite, stome no as gekken
wylst se swarte reek útblaze
streekrjocht nei De Lemmer oan de wyn
om Sietse* nei de priis te razen.

De Lemsters is it net nei ’t sin,
want as it skûtsje achter rekket,
lit it folk syn reekwolk hearre:
‘O, wat sylt it Lemster skûtsje min,
it resultaat is om te stjerren!’

Mar Sietse hold de moed deryn,
wie net benaud foar grutte bekken,
dronk dy jûn allinnich kassis,
dat syn geast lei skerper oan de wyn:
‘Sis ’t my mar streekrjocht foar de harsens!’

* Sietse Hobma

Ik gie de Grienedyk bedel
om nei it lege lân te sjen,
de bermen yn it moarntiidsskaad,
de gerskleur mei it bûnt fan fee
dat yn in stream de stâl út kaam
en troch de magen waard ferspraat
dy’t joegen harren fretbestel
oan bekken, hearrich as in bern,
dat ‘k yn gjin fjilden waard gewaar,
omdat ik dêr allinnich stie
wylst ik de Grienedyk opnaam,
wat heger as de delte earst…
ynienen skeat der troch fan ’t waar
wat boppe myn ferwachting gie
dy’t oars net joech as wyn en rein,
sa kaam myn each wat heger út,
it riisde boppe berm en beam
en seach oer ’t gea in oare geast
ferskinen, ljochtsjend sûnder ein,
ik weage op ‘e bûnte stream
mei nei it hege himelrút.