fan Nikolai Roerich*
Ilja Moeromets, do grutte held,
dy’t Smolensk fan de fijân rêde,
hast dy mei dyn eare sêde,
wêrom woest nei Kiev mei geweld?
Op myn skimmel ryd ik troch it lân,
mei pylk en bôge sil ‘k it rêde,
Kiev is ien fan de stêden
foar in feest nei striid mei rôversstân.
Rôver Nachtegaal, do wrede smjunt,
sitst yn dyn hege hut te wachtsjen,
makkest fan geweld gjin punt,
witst dat se dyn bedroch ferachtsje?
Fluitsjend lokje ik de reizger oan
dy’t troch myn gea syn spoaren makket,
as in geal sjong ik op toan
oant Ilja troch de knibbels sakket.
Dôf wie Ilja Moeromets syn ear
foar ’t fluitsjen, mar syn eagen sochten
rôver Nachtegaal en rjochten…
foar de geale wie ’t de lêste kear.
Blyn en wjuklam waard de geale brocht
nei Kiev om elk te fermeitsjen
fan it tsjuster nei it ljocht,
dat Ilja Moeromets koe laitsje.
* Nikolai Roerich (1874-1947)
wie in skilder-yllustrator
fan Russyske mearkes.
|