Archive for the Keunst category

Dêr sitte beide âlden
djip fersonken yn de siel,
dy’t oergiet nei it brún
mei hjir en dêr noch giel:
de bloei is út ‘e tún…
wa kin de maitiid hâlde?

Gjin sliepeleaze nachten
ha se hân oer harren soan,
want Pablo bloeide ier
yn tinten djip fan toan,
klassyk sa’t men wiswier
fan ’t skildersbern ferwachte.

Dêr stiet er, beide eagen
op it wiidst, want yn de wrâld
bloeit op wat men sels sjocht:
it blau fielt hjoed noch kâld,
mar moarn skinkt rôze it ljocht,
de tiid ferrint yn weagen.

* Pablo Picasso (1881-1973)
hat yn de rin fan syn karriêre
ferskillende perioaden trochmakke,
ûnder oare de blauwe en de rôze.

Hy wist net wat it libben biede soe,
gie út fan ljocht
en tocht net oan it tsjuster,
mar dûmny wurde woed er net,
omdat it wurd it heil net brocht,
dat wie noch bûn oan juster,
dêrom hat er him ta byldzjen set.

Hy eage dryst, seach fier de takomst yn,
as weage dêr
in see fan waarme kleuren,
syn wil dêrhinne wie fan stiel,
hy wist noch amper hoe en wêr,
mar woe it byldzjen keure,
seach it hiele libben as syn diel.

En doe’t dat libben rap derhinne glied,
seach hy werom
yn ’t djippe fan it tsjuster,
de glimk fan Democritus op
’t gesicht: in libben tryst en krom,
dat him noch bûn oan juster,
sa ferbylde hy syn âlde kop.

* Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669)
wurdt beskôge as de grutste Nederlânske skilder.
Syn skilderijen tsjûgje fan in suver folmakke
technyk en in persoanlike fisy.