Archive for the Keunst category

Se lizze as in tsjûgenis,
it himd, de jas, de hoed,
him fan de lea ôfskuord,
want heve soe it, hjoed
wie Hippolytus’ dea wol wis.

Syn lea, oan fjouwer einen bûn,
nei streken fan de wyn
ta keard, ferlearen macht,
mar wat oan krêft noch wûn,
wie ’t leauwen boppe alle skyn.

De hynders fielden dat wol oan
en holden earst noch yn,
doe klonk de rop fan ‘skuor’;
gjin sicht op him, mar blyn
troch ’t slaan en mei it each op moarn.

Doe klonk gjin stim mear, inkeld ’t lûd
fan hoeven en op ’t lêst
it brekken fan de lea;
ferskuorrend stil rûn ’t bloed
en Hippolytus’ siel fûn rêst.

* Dirk Bouts (?-1475),
fan komôf Haarlemmer,
skildere gjin hillige yn rêst
lykas eardere keunstners,
mar lijend oan de aksje
fan de fjouwer boalen.
Skilderij ‘De marteldea fan
de hillige Hippolytus’

It wie syn alderlêste tocht,
allinnich op ‘e fyts troch ’t gea
dêr’t hy noch it bekende socht,
men wist mar nea.

It wie oktober, net te sjen
oan ’t waar, de sinne skynde fel,
it fielde nuver, wat ferlern,
syn jokjend fel.

De fjilden kamen op him ôf
yn kleur, it like op in fyt,
’t bekende hie neat fan in pau,
om him swart-wyt.

De peallen waarden bluodrich read,
mar gjin soldaat rûn op ‘e dyk,
hy wie allinnich en ferkeard,
in libben lyk.

Dêr siet er wer, hy wist net hoe’t
er hjir allinnich kommen wie,
hy seach it net, it wie wol goed
hoe’t men it hie.

* Jan Sluyters (1881-1957)
wie ien fan de oprjochters
fan de moderne keunstrûnte
yn 1910.
Skilderij ‘Lânskip te Laren
yn de oktobersinne’
Skilderij ‘De heit fan de skilder’