Archive for the Keunst category

De jûns hie hy net foar har stien
mei ’t net fol fisk, grutsk as in bern,
en mei ’t ferhaal dat kaam nei: ‘Hark,
de mar hat al syn fisk ferlern,
sa ha ‘k it hân…’

De deis dêrop hat Lars him fûn
yn ’t kappe bit, heal ûnder ’t iis,
noch dikker yn de klean en stiif
as ’t latwurk fan de baar, in griis
sa woed er ha.

Syn leave frou gie troch de grûn,
foar bern wie ’t net om oan te sjen,
de geast derút, allinnich liif,
se hiene heit foargoed ferlern,
wa woe ’t sa ha…

It gie dy dei fan baar nei baar,
de dikke klean rap fan de lea,
doe bierre âlde Knut him op,
syn frou lies psalmen oer de dea,
sa woe se ’t ha.

* Juho Rissanen (1873-1950),
in Finske skilder dy’t ambachtlik begûn,
mar him letter troch in protte reizen
nei it bûtenlân breed ûntwikkele.

De stilte leit oer ’t simmerfjild,
allinnich kleuren klappe
foar de skientme fan it gea,
wylst fjouwer blommen stappe.

De stream is sakke, leit no stil,
allinnich boaten glide
fierder foar it deistich brea,
yn ’t simmerlân fansiden.

De dyk fiert nei in oare tiid
mei kleuren dy’t meast swije,
fierten nei de hichte skier,
gjin blom kin hjir noch dije.

Twa stâlen stappe sa’t dat giet
yn boaiemleaze tiden,
as de kjeld elk lûkt yn ’t spier,
al moat men dan ek glide.

De stream riist heech en brekt it iis,
de skossen kreakje, klappe
tsjininoar, mar yn it griis
sjocht men al blommen stappen.

* Claude Monet (1840-1926)
wie ien fan de grutste ympresjonistyske skilders.
Skilderij ‘Fjild mei klaproazen by Vétheuil’
Skilderij ‘De wei nei Vétheuil yn de winter’
Skilderij ‘Iisgong by Vétheuil’