november 15, 2021
fan David Oyens*
Hy libbet tusken âld en nij,
it âlde jier is it symboal
fan wat foar him noch wearde hat,
it nije moat noch wearde krije,
komt him losser foar… frivoal.
Foar him is Rembrandt it idoal
fan út it donker wei nei ljocht,
de wearde fan it clair-obscur,
dêr wol er him noch wol oan wije,
’t hat syn byld de djipte brocht.
Ferdjipje docht er him yn keunst
dy’t al wat nei ’t moderne skaait,
’t obskure sprekt him ek wol oan,
wat yn it nije jier opljochtet…
libje sa’t de ierde draait.
* David Oyens (1842-1902)
Skilderij ‘Keunstner yn syn atelier
lêst L’Art Moderne’
november 14, 2021
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
It rûzet oeral om ús hinne:
stimmen, elk mei in ferhaal,
weagen fan de radio,
de rûs fan tongerbuien,
ek fan fierder as de sinne.
Karl Jansky liet as earste witte
dat de molkwei stimde mei
yn it rûzjen fan de wrâld,
konstant wie dy oan ’t struien,
sa koe Karl dy lûden mjitte.
Mar lieten stimmen har ek hearre
mei út ’e kosmos in ferhaal?
Rûzje soe it oer de wrâld:
‘It sil frjemd hinne bruie
tusken dy miljarden stjerren.’
* Foto ‘Karl Guthe Jansky’
** Foto ‘Universum’
