juli 16, 2024
van Evelyn de Morgan*
Licht danste zij langs de rivier,
passeerde zandbank, golf en strand,
niet wetend wat haar stond te wachten,
voelde wel de koude noordenwind
en plotseling een hand.
Boreas, diep teleurgesteld
dat zij voor hem niet was bestemd,
besloot om niet op haar te wachten,
maar meteen als god van kou en wind
te nemen, ongeremd.
Hij nam haar boven de rivier,
passeerde zandbank, golf en strand
en kwam aan land om te verkrachten
wie hij liefhad, kil als noordenwind,
zo werd zij overmand.
Zij danste door van laag naar hoog,
waardoor een werveling ontstond,
getuigend van haar eigen krachten,
voor een koude bergwind ging zij door,
hij bleef laag bij de grond.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Boreas en Oreithyia’
juli 15, 2024
Hy kaam fan ûnderen nei boppen,
moast de help ha fan in stok,
dy’t him hieltyd heger swypke
oant er rikte nei de ein,
fan lok hat hy doe roppen.
Benijd kaam hy fan boppen ûnder,
sûnder help fan wat dan ek,
joech him del om waar te nimmen
hoe’t de sprong ferrinne soe,
it waard foar him gjin wûnder.
Op eigen wjukken kin hy fleane,
sa berikt er ’t heechste lok,
sjocht de springer lytser wurden
omdat hy net heger kin
as fuotten dy’t heech geane.