december 27, 2024
fan ûnbekend*
Wannear’t de hjerst de blêden
kleuret mei sabeare bloei,
dan stekt Fitz Roy de fingers op
as teken fan de iere winter:
‘Gjinien komt no noch op ’e top!’
Twa Frânske alpinisten
klommen yn de simmer nei
de top, Fitz Roy seach op har del,
mar koe de klimmers no net keare,
de hichte makke har net kjel.
Sa’n trijetûzen meter
heech , fan steile rots nei rots
gie ’t stadichoan de hichte yn,
Fitz Roy koe oars net as lûd beare,
harmoanysk mei de hurde wyn.
* Foto ‘Monte Fitz Roy yn Argentinië’
december 25, 2024
fan Jan Abrahamsz. van Beerstraaten*
Gjin iis leit yn de grêft
of snie op ’t dak fan de Martini,
gjin wjukken swaaie ’t wolkom ta
oan wa’t noch berne wurde moat,
de wrâld is hurd yn plak fan sêft.
Gjin ingel yn de loft,
it liet fan frede sil net klinke,
gjin hoeder mei syn keppel skiep
foar wa’t noch berne wurde moat,
it wachtsjen duorret al sa’n skoft.
Gjin klinkende trompet
heech fan de toer fan de Martini,
dy’t wjukken oan it minskdom jout
noch foar’t de berte plak fûn hat
of komt it bern koartsein te let?
Gjin inkeld sjongend koar
oer wolbehagen op ’e strjitte
foar minsken achter dûbel glês
mei langstme nei it talmjend bern,
dat yn de memmeskurte stoar.
* Jan Abrahamsz. van Beerstraaten (1622-1666)
Skilderij ‘Martinitsjerke yn Snits’