oktober 21, 2025
Bliuw net tusken wâlen lizzen,
machten tsjuster as de nacht,
de iene heech wat lijte joech,
mar wyn en skom net langer keart,
de oare bearend yn de fierte.
Wat hast sels dan noch te sizzen
oars as flaaikjend om in wurd
dat útstekt boppe eigen krêft
of roppend nei de fierte dat
dyn krêften soks net sitte litte.
Far dan út ’e fêste haven
dy’t gjin hege weagen keart
en syl op eigen krêft de mar
op nei de kym mei útsicht op
it ljocht, de frijheid yn de mjitte.
oktober 19, 2025
fan ûnbekend*
Wat diene wy as blanken
yn de gurle fan smaragd,
ús koloanje Yndië,
dy’t earlik hearde by de naasje
mei de dunen, blank de top,
de naasje mei de heechste macht.
Wy kamen om te stellen
speserijen foar ús miel,
smoarryk waard ús eigen ryk,
dat earlik wier de wrotters smoarde,
neat woech tsjin de blanken op,
sy griepen lytsen by de kiel.
Wat diene wy as grutten
mei de gurle fan smaragd
doe’t de rop fan frijheid klonk?
De ealstien waard in nije naasje,
wylst it dún ferlear syn top
nei iuwenlang nei goud op jacht.
* Foto ‘Grien Yndonesië’