‘Rin sân dagen om de muorren,
sân kear op ‘e lêste dei
om ’t rûngean fol te meitsjen,
’t wurdt opnij in opgong op jim wei
fan fjirtich jier, as teken duorre.

Prysters rinne foar de arke,
blazend op ‘e rammehoarn,
wer sân foar folle lûden
troch de stilte fan de iere moarn,
wylst de stedsjers ûnwis harkje.

Op ‘e sânde dei jûchheie
alle geanders mei it lûd
fan blazers tsjin de muorren
dy’t bewege, falle, sa komt hjoed
de ein fan fjirtich, op nei ’t nije.

* Folgelingen fan Rafaël (begjin 16^e ieu)
Fresko yn de Fatikaanske loggia’s

Wat wie syn plicht?
Dat frege Jozua him ôf,
allinnich kaam er tichterby,
de poarten wiene ticht.

It flitste foar
syn eagen, ’t koe net oars, in swurd…
in fijân of in kammeraat?
Hy rekke yn de war.

Doe kaam it wurd:
‘Ik bin de foarst fan ’t leger fan
de Iene, doch de skuon rap út,
wat hillich is, hat nut.’

In fiergesicht
kaam Jozua foar eagen doe’t
er bûgde foar de himelfoarst,
hy wist foargoed syn plicht.

* ‘Ut Guiard des Moulins’ Bible Historiale
(lette 13^e ieu)