Pagina 2777 – Willem Tjerkstra’s thússide

oktober 5, 2016

Salomo’s timpeltinzen

Bibelbylden

fan anonym*

Rin ik as kening om de bou
of as de tsjinstfeint fan de Iene?
Want it is nei syn bestek
en tiid, de timpel is hast ôf.

De bou ferrint op tiid en stil,
de balken binne al op mjitte
makke bûten ’t timpelstek,
as tsjinstfeint hear ik nei syn wil.

Ik hear geregeld noch de stim
dy’t witte lit om sa te libjen
dat de neiste rjocht dien wurdt:
‘Dan bliuw ik yn Jeruzalem.’

As tsjinstfeint rin ik straks foarop
wannear’t de arke fan de Iene
nei de timpel oerbrocht wurdt,
lit elk dan harkje nei myn rop.

Want roppe sil ik foar de Hear,
fertelle fan syn grutte dieden,
yn de arke leit syn Wurd,
yn de timpel wurdt Hy eare.

* Yllustraasje ‘De timpel fan Salomo’

oktober 5, 2016

Skûtsjesilen

Ut it skûtsje-argyf 1981

Tjitte* hie it grif te sizzen:
‘Wurdt It Fean al kampioen,
ik fiel my dan net langer bûn,
bliuw noflik by it folchskip lizzen.’

Syn bemanning woe ’t net witte:
‘Mei de swurden yn de grûn
gjin gong en dus gjin kampioen,
dus bliuwt ús skipper fêst wol sitten.’

Op De Lemmer koe’t net misse:
Tjitte hie syn plakje fûn,
hy wie sawat al kampioen,
gjin oare skipper soe dat risse.

Needlot koe de kâns noch brekke:
’t lûde kreakjen fan de mêst,
wat like foar de fuortgong bêst,
moast Tjittes skipper-wêzen rekke.

Mei ien wedstriid noch te farren
stie It Fean wol seis noch foar,
dat Tjitte stelde net teloar
as oaren mar de punten garren.

Risiko koe ’t Fean net rinne,
woe it wurde kampioen,
gjin swurd kaam dêrom yn de grûn,
in fiifde plak wie lykas winne.

Winner fan de striid waard Siete**,
treastpriis yn in min seizoen,
mar bliuwend oan syn skûtsje bûn,
want skippers reitsje net fersliten.

* Tjitte Brouwer
** Siete Meeter