In wite mylpeal op ‘e bou
dêr’t rigen ’t measte sicht ûntnimme,
inkeld stiel rikt heger yn it blau,
de spanning kin men swak fernimme.

Want sterk beslacht de minskehân
de bou yn masinale streken,
wylst de stoppelpealtsjes op it lân
ferwize nei de toer as teken.

Jim Sinezen kin gjin mins omhinne,
want de ienmiljardsprong is wrâldfier
en Jangtsekiang streamt seistûzen lang.
Olympus’ goud is om te winnen,
jimme stribjen is net foar de sier
en slagget it, jim sitte earste rang.

Mar Sinezen dy’t net swijend blinke
kinne, springe by jim minder fier
en glide op ‘e flecht nei frijheid yn
de Jangtsekiang en ferdrinke
yn jim glimk fan gjin ferlutsen spier,
want wit, Olympus’ hichte makket blyn.