It woe de Ingelsen alhiel net oan
dat winterdeis de Rebublyk
strategysk foer oer see en oseaan,
in float fan sechtjin skippen, grut fertoan,
joech fijâns seistal gjin ûntwyk.

De ‘Bonaventure’ skeat de wolken yn,
de ‘Sampson’ stie al rap yn fjoer
en flam, foar Ingelân gjin strategy,
syn macht ferwaaide op ‘e reek en wyn,
de ‘Mary’ bleau allinnich oer.

De slach wie diskear foar de Republyk,
mei ear, mar sûnder grut fertoan,
want kommandeur Van Galen waard ta lyk.

* Reinier Nooms (sirka 1623-1664)
Skilderij ‘De seeslach by Livorno’ (16 maart 1653) 

Wa’t keapman wie, koe ’t ek wol dwaan,
hy wie mei wurd en jild fertroud,
dat de reginten kamen oan ’t regear,
foar ’t lân en foar harsels it goud
en foar elkoar in bêste baan.

De Reublyk, stedhâlderleas,
hie wrâldwiid hannel en ek macht,
in naasje stribjend nei de heechste ear,
mei skippen foar de swierste fracht,
dy’t kapitaal foar alles keas.

* Bartelt van der Helst (1613-1670)
Skilderij ‘De foaroanmannen fan de spanbôgeskutters’

** Peter J. Sterkenburg (1955-2000)
Skilderij ‘VOC-skippen foar de ree fan Malakka’