Sjoch him dêr sitten,
heech op ’t wite hoars,
de keizer fan it Franken-ryk;
de flaaikers ha it witten,
mar koe it oars?

Sjoch hoe’t se steane,
peallen op ‘e grins
fan ’t Amsterdamske ûnderryk,
se binne ryk beleane,
sa is de mins.

Sjoch hoe’t de kaaien
geane nei de foarst,
sadat er kriget grut gelyk
oer winen dy’t dêr waaie
sa as ’t him past.

Sjoch hoe’t soldaten
steane, stil en stram
yn rigen, oan elkoar gelyk,
hjoed binne it noch maten
yn Amsterdam.

Miskien moarn liken
op it fjild fan ear
as offer oan Napoleon;
it lean is foar de riken,
dy steane klear.

* Matthieu van Bree (1773-1839)
Skilderij ‘Yntocht fan Napoleon te Amsterdam’
Skilderij ‘Yntocht fan Napoleon op de Dam’

It barde op in simmerdei
dat fan de kant fan Ingelân
de Noardsee wyt fan seilen blonk,
safolle dat de ein wie der fan wei;
se kamen nei it Sieuske strân
omdat dêr frou ‘Fiktoarje’ wonk.

De Frânske hoanne kraaide dêr,
mei frou ‘Fiktoarje’ lang al troud,
de blanke lea wie rap beset;
de Ingelsman hie niget oan dy stjer,
sy blonk noch folle mear as goud,
hy hat it mei har lea net ret.

Earst kriich er macht oer ’t Sieuske gea,
de hoanne joech al minder lûd,
mar mei de koarts kaam rap de kear:
de Ingelsman lei tûzenfâld foar dea,
de rest foer flechtsjend op ‘e floed,
oan frou ‘Fiktoarje’ bleau de ear.

* Yllustraasje ‘De besetting fan Flissingen’
Yllustraasje ‘De Britten ferlitte Walcheren