De wyn song yn it want
it liet fan ‘dit is silen’,
weagen batsten navenant
deryn, it swurd hat dêrby spile.

It wie Doarp Grou nei ’t sin,
noch sûnder yn te stimmen
mei it fers ‘it giet net min,
lit ús al fêst der ien op nimme’.

De wyn song om de mêst
en spattend stimde  ’t wetter
mei ‘hâld no de foarsprong fêst,
sjedêr, gjin konkurrint sylt better’.

’t Publyk beharke ’t liet
en flagge boppe stiennen
al foar Grou… gjin wiete tried
oan ’t liif, sa seach it Berend* winnen.

* Berend Mink

Se fielden har net by de tiid,
de skippers fan De Lemmer en Wâldsein,
de âlde rôt en debutant,
mar beide woene winne yn de striid
op ’t eigen wetter fan Wâldsein.

Foar Ype* waard it einlings tiid
om sjen te litten dat it rinne woe,
it skûtsje yn syn nije trant,
’t moast kinne sa’t er by it helmhout siet,
mar oft it mei dy bril wol woe?

Mei Ale ** siet it oars, net fit,
yn ’t wykein koarts en noch net by de tiid;
it hat der by de start om spand,
mar knipe koe De Lemmer, sa’t elk wit,
dat Ale hie de bêste tiid.

* Ype van der Meulen
** Ale Zwerver