Vijf vrouwen uit het noorden,
koud van ogen in een bleek gezicht,
bewogen door wat niet te duiden is,
maar toch hun angst en aandacht richt,
gebaren dat geen dag is wis,
verwachten ’t noodlot zonder woorden.

Dan klinken uit het zuiden
stemmen, reciterend een gedicht,
bewogen, wat eerst niet te duiden is,
maar als de zon de lucht verlicht,
lijkt in hun ogen niets meer mis
en snuiven zij de geur van kruiden.

Tien vrouwen zijn verbonden
uit de richting tussen noord en zuid,
bewogen door de glans van eeuwigheid,
want door de zeis heen klinkt de fluit,
wie is het die de dood dan mijdt…
hij spreekt: ‘De hemel heelt de wonden.’

* Emile Fabry (1865-1966)
was een Belgische schilder van
verwrongen symbolische voorstellingen.

** Xavier Mellery (1845-1921)
droomde als Belg de hoofdstad Brussel
te decoreren met enorme fresco’s,
wat nooit werkelijkheid is geworden. 

Zij waren  plotseling gescheiden
door de strenge metselaar,
die geen gevoel had voor het paar,
de liefde was van vroeger tijden.

Zij liep gesluierd tussen muren
van de dood en zonder zicht
op wie voor eeuwig waren buren,
toch beschouwde zij het als haar plicht.

Haar kleed was als de anemonen
aan weerskanten van het pad,
dat voor haar stap geen einde had,
de lange rouw gepaard met dromen.

Zij dansten samen diep bewogen
door de liefde tot zij één
van wezen uit de diepte vlogen
door de harde stenen van de tombe heen.

* Carlos Schwabe (1866-1929)
was bekend om zijn gestileerde
weergave van bloemen.
Schilderij ‘De smart’

** Jean Delville (1867-1929)
liet zich inspireren door het occultisme.
Schilderij ‘De liefde van de zielen’