Archive for the Skiednisbylden category

Nei de oarloch folge keunst:
it fijânsbyld waard in portret
fan dûbelop en hân yn hân;
de frede frege om in wet
dy’t rjocht die oan elk lân,
want harmony gie boppe geunst.

Nei twa ieuwen fan konflikt
fan katolyk tsjin protestant
mei God de Hear der tuskenyn,
waard elk doe fan de himel klant
mei folle glêzen wyn,
dat hiene sy dan dochs berikt.

Utert wie it middelpunt
fan oardeljier besteklik praat,
dêr tuskentroch ’t oerdiedich miel
en tsjin it protestantske aard
de jûns ek noch toaniel,
soks waard de diplomaten gund.

Ut ‘e hichte seach de Hear
it drokke oerlis glimkjend oan
en stjoerde ingels derop út,
in drok beweech mei stôk en hoarn,
foar elk in fredestút
en op syn wink wie ’t keunstwurk klear.

* Paolo de Matteis (1662-1728)
Skilderij ‘Allegory op de Frede fan Utert’

Johan Willem Friso, wol
ûntkommen oan it kriichsgeweld,
mar doe’t it wetter hol
stie, hat de dea him meld.

Nei De Haach foar in petear
moast Friso oer it djippe wiet,
it fear lei foar him klear,
dêr’t al de koets op ried.

Under seil gie ’t fan de wâl
en brûzjend nei de oare kant,
troch twirren wiisde ’t mâl,
mar net nei oarlochstrant.

Fûler foel de wyn deryn
as troch de prins en skipper tocht,
it trochbestean waard skyn,
de takomst hie syn nocht.

Johan Willem Friso, net
ûntkommen oan de drinkeldea,
hat wol syn namme set,
it Fryske gea te stea.

* Jacob Christof Le Blon (1667-1741)
Skilderij ‘Portret fan Johan Willem Friso’

** Gravuere ‘Drinkeldea fan Johan Willem Friso’