juni 18, 2023
fan C. Ruf*
Ien fan de tsien,
hy wie de âldste fan de bern
dy’t yn earmoed libje moasten,
op it ynternaat mei seis
liet hy syn fûsten soms ek sjen.
Mar faker liet er sjen syn nocht
oan taal, de wille oan ’t ferhaal
hold him lang yn de besnijing,
want syn geast gie dan op reis,
syn fantasy rap oan de haal.
Syn fantasy oer Odysseus
brocht him werom nei ’t heitelân:
Dublin as kontrast mei myten,
gjin belibbing ûnderweis,
oars hie de Grykske held it hân.
Ien fan de twa,
mei Nora liet James Joyce him gean,
skreau syn driuw nei seks yn brieven,
minsken binne geast en fleis,
sa reizget er troch it bestean.
* Foto ‘James Joyce’
juni 4, 2023
fan ûnbekend*
Lewisyt, dat klinkt as wie it wyt
en like suver as wie ’t snie
dêr’t noch gjin inkeld spoar yn sit;
wit dat wat moai klinkt, net sjen lit
wat lewisyt yn ’t easten die.
Sina seach Japan de grins oergean
mei man en macht, mar net yn ’t wyt,
it waard in swarte dei foar ’t lân,
der wie gjin sinne mear te sjen,
it rikke fan it lewisyt.
Striidgas wie it dat de grins oergie
fan wat der noch op trochgean koe
yn oarlochssituaasjes, dus
fersloech de boal it earme bern
mei gas, mar net allinnich doe.
Watfoar namme gas úteinlik krijt
en hoe’t it klinkt, it is net wyt,
it libben wurdt dêrtroch ûntwijd.
* Foto ‘Japan falt Sina binnen’