februari 24, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Mark Twain en Haley de komeet,
in twaling dy’t hjir kaam en gie;
de skriuwer hie it krekt foarsein
en heakke oan syn wurd de die:
doe’t Haley wer kaam, stoar Mark Twain.
Hy wie de sechde fan sân bern,
mar trije bleauwen derfan oer
doe’t hy noch mar in jonge wie,
hy preau yn ’t libben swiet en soer,
gie troch, hy hie ’t tsjin Haley sein.
De Mississippi wie de stream
dêr’t hy as stoomboatloads op foer,
wat him de ynspiraasje joech
foar reizen hiel de ierde oer,
syn wurden streamden út ’e die.
De wurden kamen op papier:
Tom Sawyer, Huckleberry Finn
hat hy in spannend libben jûn;
syn eigen hie in min ferrin
op ’t lêst: de trystens dy’t swier woech.
Doe’t Haley wer syn sielsmaat fûn,
hat Twain oan him syn siken jûn.
* Foto ‘Mark Twain’
** Omslach “The adventures of Tom Sawyer’
februari 17, 2019
fan ûnbekend*
‘Lit Halley mar syn gong gean,’
waard der sein, ‘hy hat in knappe kop
en wit de tiid fan de komeet,
nimt fan syn gong de baan ek op.’
De tiid is seisensantich
jier, dan komt er by de ierde wer,
foar astronomen is ’t in weet,
de leek besjocht him as in stjer.
De stjer fan Betlehem, sa
hie de astrolooch it foar ’t ferstân,
de wizen koene gjin komeet,
sy reizgen nei it bertelân.
De minske** waard net wizer,
wie benaud, want yn de sturt siet gif,
wat brocht de hiele wrâld yn need
en alle libben rekke wif.
Dus kriich it minskdom pillen
tsjin it sturtfenyn fan de komeet.
* De komeet Halley yn 1910
** Yn 1910