januari 1, 2024
It stekt hjoed nau, in ier begjin,
it riist heech op, al nei de top,
’t stekt fan ’e moarn skerp ôf
tsjin tinten fan it nije jier,
sjedêr in hecht gebou.
It giet yn dizze iuw lang mei,
behalve as de stoarm stekt op
fan watfoar ramp dan ek,
gjin noed, want east leit nochal fier
fan west, sa is ’t mar krekt.
Korrekt is ’t net, want oer de grins
fan east nei west klinkt wer de rop
om help tsjin rûch geweld
tsjin boarger yn in wif gebou,
sadat gjin libben telt.
It stekt hjoed nauwer as men tinkt:
de fijân hat in hurde kop
dy’t ôfstekt tsjin it ljocht
dat sprekt fan frede, freonskip, trou
oan opbou fan it rjocht.
december 25, 2023
It daget fan ’e moarn yn ’t easten
foar myn eagen, mar net foar it hert
dat bûnzet op it fjurrich stampen,
want Habsora driuwt it rinnen oan,
it evangeelje sa’t it godsfolk wol.
Keunstmjittich is yntelliginsje
dy’t raketten oanstjoert, want de wet
fan Israel ken gjin genede:
trijentweintichtûzen doelen hat
it wrede evangeelje al berikt.
De krêbe skoddet fan de knallen,
wat it godsbern oan it gûlen set,
de ezel balt: ‘Wêr is no frede?’
’t Antwurd fan de okse komt der net,
it evangeelje fan it godsfolk wol.
It daget fan ’e moarn yn ’t easten,
mar it stampen giet mei hertsear troch,
wylst ik in krús sjoch yn de tûken,
dat Habsora wit hoe faak fertelt,
in dûbel evangeelje, dat net klikt.
* Habsora is it kompjûterprogramma
dat de Israelyske raketten oanstjoert;
it Hebriuwske wurd betsjut evangeelje