Archive for the Keunst category

Hoe soe in snotnoas fan goed tweintich jier
it minskdom mei in byld fertelle
dat in spegel heint wiswier
de wierheid yn modellen?

It hastich folk is altyd ûnderweis
en jaget op de eale dieren,
oeren duorret noch de reis,
de wei is nea de wiere.

’t Oerdwealske jongfolk slacht mei earm en skonk
de rêst fan eleminten stikken,
sûnder skamte yn de pronk
sil ’t oer de poel beskikke.

De ko biedt kalm de rêch en ’t jaar de minske oan
en harket hoe’t se roppend prate
oer de tiid sa soer bedoarn
troch haast en drokke maten.

Mar sjoch hoe’t dieren steane as model
foar folk dat fan gjin kalmte witte
wol, se jouwe har wol del,
de spegel kin it mjitte.

* Paulus Potter (1625-1654),
lânskips- en diereskilder,
wie 22 jier doe’t er
‘Spegeljende kij’ makke.

Wy witte, Paulus, datsto siik wiest,
want de tarring tarde út dyn lea
doesto dyn folk yn etsen sjen liest
’t libben fan it jongste oant de dea.

Lit no de hynders mar fertelle
dat it jier de fjouwer tiden jout
fan bloei oant hoe’t de winter rout,
dat minsken harren dagen telle.

Wy sjogge op dyn ets it lijen
fan de âlde keddes ribbekas,
hy wol syn maat net langer mije,
want de dea komt yn syn kream te pas.

Lit my op ’t lêst dan noch wat sizze,
om’t iksels safolle jonger bin
as âlde kedde, sil ik sin-
leas yn de winterdunen lizze?

* Paulus Potter (1625-1654)
wie in diereskilder.
Hy makke in searje etsen
mei hynders dy’t tagelyk
de seizoenen en de rin
fan it libben útbyldzje.