Archive for the Keunst category

Hongst by de bakker yn de hûs,
wiest lykwols net syn dochter,
tsjinnest wol as ûnderpân,
omdat dyn makker kocht dêr
syn brea mei inkeld yn de hân
dyn skientme by de rûs.

Do sneinske pearel yn blaugiel,
wjerkeatst de hoare stilte,
wylst dyn antlit sjongt yn ’t koar
fan binnen: stille wille;
dyn stimmich glimke klinkt sonoar
út djipte fan de siel.

It noarderljocht, de melody,
dy’t kleuren jout har wearde,
stimt dyn sjongen klear yn mei
en ’t foarmspul dat dy learde
it ritme fan de sânde dei,
beweecht as dûns mei dy.

* Johannes Vermeer (1632-1675)
wie in skilder fan it ljocht.
Hy libbe mei syn húshâlding
(njoggen bern) yn earmoede.

It ferline as idylle
sprekt mei grêft en bôge oan
en ’t spul fan ljocht en skaad
siert op as pearels yn de kroan
fan Haarlem mei syn prinslik aard,
heechhertich yn it stille.

Kin de stedsjer him fertille
oan in amer fol mei stront,
in spul fan fuort dermei?
Gjin skamte foar in bleate kont
dy’t op ‘e troan syn sechje sei,
heech skatterjend fan wille.

Is de broek wer oer de billen,
dan giet Haarlem yn it skip
op stedsynspeksje nei
de rook fan drol en drip
en nei de reis stimt elk fol mei:
‘Us stêd bliuwt in idylle.’

* Job Adriaensz. Berckheyde (1630-1693)
wie al mei fjirtjin jier learling-skilder.
Mei in koarte ûnderbrekking as skilder
by de karfoarst fan Heidelberg wie Haarlem
syn wen- en wurkplak.