Archive for the Keunst category

In ramp is gau fergetten,
’t wetter spat mar efkes op,
in finzenis hat dikke muorren,
smoart de klap en martelrop,
want soks past yn de ierdske wetten.

Se sieten beide finzen,
heit en soan op Kreta’s strân,
doe makke Daedalus fan fearren
wjukken, ien oan elke hân
fan Icarus, hy koe oer grinzen.

De soan fleach nei de sinne
tsjin de wize rie fan heit,
sadat de waaks begûn te rinnen,
’t wjukleas fleanen waard in feit
en frijheid wie net mear te winnen.

It wetter hat wol spatten,
mar de boer, hy ploeget troch
en hoeders passe op ‘e bisten,
bolle seilen lûke doch?
Noch efkes blinkt in skym fan fuotten.

* Pieter Brueghel (sirka 1525-1569)
brocht siswizen yn byld, ûnder oare
‘hoogmoed komt voor de val’.
Hy hat foar dizze siswize de myte
fan Daedalus en Icarus brûkt.

As pearels blinke hichtepunten
yn de rin fan dei en jier:
syn eigen frou en soan
yn ’t sintrum boppe alle sier,
it houlik op ‘e dei fan moarn,
mar net it libben fan in dier.

Se ha de brulloftsswan opsetten
as de sier fan de pastei,
de hazze leit op ’t blok
noch yn de sêfte frijerspij
en fûgels hingje oan in stok,
har fleanen is foargoed foarby.

Mar fier fan ’t sintrum wurdt noch wurke,
op ‘e achtergrûn de draai
fan bouten oan it spit,
de wite faam draait tsjinjend mei,
dy trije baaiend yn it swit
foar ’t hichtepunt, de grutte dei.

* David Teniers de Jonge (1610-1690),
in Flaamske keunstner
dy’t út it folkslibben wei skildere,
brûkte syn frou en soantsje as rêstpunt
yn de drokte fan de tariedings foar in brulloft.