september 2, 2024
fan Jacob Jordaens*
De kat wit krekt wat no syn plak is,
hat him deljûn ûnder kenings stoel,
gjin lêst hat hy fan sûpers lûden,
as hysels mar ûnderdak is.
De hûn kin net oer al dy drokte,
siket by de lytste faam syn heil,
dy drinkt har drankje sûnder lûden,
achter har is ien dy’t flokte.
Hij steunt mei sloppe hân de holle;
wylst de tonge út ’e mûle stekt,
kokhalzet hy mei brutsen lûden,
want it waard him wier tefolle.
De wiere sfear lit him hjoed kenne
mei omheech de kanne en it glês;
net al te keninklike lûden
sil de kening grif oan wenne.
Se sille op ’e kening drinke,
dy’t wol op syn slabbe grime kin,
syn krôkjen wurdt oerstimd troch lûden
dy’t foar him jûchheiend klinke.
* Jacob Jordaens (1593-1678)
Skilderij ‘De kening drinkt’
augustus 29, 2024
fan Rembrandt
As reder wist er fan de wrâld
hoe’t it dêr faak rydt en fart
mei ’t kapitaal as koers:
goud streamde nei syn wente,
dat hy kriich syn blinkend part.
It Wurd blonk ek, liet him net kâld,
hy ferdjippe him dêryn,
hold sa in fêste koers
foar him en syn gemeente,
beide sylden foar de wyn.
Thús wie de Bibel ek it sâlt
dat gaadlik wie foar harren siel,
want sûnder koe it net;
hy liet syn Aaltsje priuwe,
dat sy kriich har eigen part.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Portret fan Cornelis Anslo
en Aeltje Schouten’