september 17, 2020
fan James Ensor*
As ’t libben fluch ferrint,
net troch de tiid, mar foar ’t gefoel,
dan sjocht men yn de spegel
dat de geast him net fersint.
De frou wol ’t sa net ha,
de holle fol mei teareboel,
mei ’t âlder wurden regel,
’t giet sa op it lêste ta.
De geast komt yn ferset,
foar ’t lêste stelt er him in doel:
maskearje al dy tearen,
’t is foar kreazens net te let.
Se komme foar it ljocht
yn kleur, fan waarm nei justjes koel,
sa komt sy foar de hearen,
maskerade is har nocht.
* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘Alde frou mei maskers’
september 10, 2020
fan Francisco de Goya*
Sjedêr, hjir bin ik wer,
in man fan oeral thús,
mei iepen each en kraach,
hjir is it goed, mar dêr…
Ik ha hjir al faak west,
de oerfloed brocht my thús
yn ’t sin de earme laach,
dy fielde him as rest.
In rest dy’t mist de stim
om ’t ûnrjocht oan te jaan,
it antwurd op syn fraach:
‘Sjoch inkeld mar nei Him.’
Hy hinget oan it krús
om ’t lijen te ferslaan,
gjin himd, lit stean in kraach,
ik fiel my by Him thús.
Sjedêr, hjir bin ik dan
om ’t lijen oan te jaan
fan wer de folle laach,
ik wit der alles fan.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Skilderij ‘Selsportret’
Skilderij ‘Krusiging’
