oktober 12, 2016
It wie noch net de werklikheid, mar Amos kriich it wol foar eagen, harkje nei wat hy no seit: Ik seach dat ien se makke: Ik seach dat ien it makke: Ik seach Him op ‘e muorre |
oktober 12, 2016
fan Gustave Doré*
Op ‘e nij klonk Amos’ lûd: Ik ken jim feesten, seit de Heare, rûke mei Ik dy net mear, de offers komme my de noas út. Kin Ik jim balten noch ferneare? Mei dy lieten bin Ik lang al klear, de harpen mei Ik net mear hearre, dus daagje Ik jim hjoed noch út: lit rôlje ’t rjocht as wetterweagen, rjochtfeardigens as in rivier, gjin droechte sil it bêd bedjerre, lit it streame ta myn ear… mar eare joegen jim yn de woestyn oan makke bylden dy’t jim seagen as jim goaden, foar it folk yn ’t spier, dat sloech myn lieding yn de wyn; meikoarten komt de oere dat der is gjin rêding mear, Ik sil jim dan as balling stjoere fier foarby Damaskus, poer de frjemdte yn. * Gustave Doré (1833-1883) |